16 marca 2018
W 1802 i 1803 r. około 5 tysięcy polskich żołnierzy, którzy znaleźli się we Francji i we Włoszech po utracie niepodległości przez Polskę, wzięło udział w ekspedycjach zbrojnych generałów Leclerca i Rochambeau przeciwko powstańcom na San Domingo. W nadziei, iż Napoleon Bonaparte pomoże Polakom odzyskać niepodległość, nie byli oni świadomi wyzwań kolonialnych tej misji i zaakceptowali tym samym walkę przeciwko „wrogom Francji”. Wykład ukazał pracę nad pamięcią o wydarzeniach sprzed 200 lat. Z jednej strony – pamięć kulturową, w powiązaniu z pamięcią narodową (zbiorową), przekazywaną w oparciu o zapiski polskich legionistów, spisywane po polsku i francusku (raporty, listy, kroniki, pamiętniki). Z drugiej zaś – pamięć międzykulturową i tożsamościową, zbudowaną na dość rozmytym już uczuciu przynależności 8.-9. pokolenia potomków legionistów polskich – tych czarnoskórych Polaków (Polone-Ayisiens), którzy do dziś zachowali na Haiti pewne ślady polskiej kultury, przy jednoczesnym otwarciu jej na métissage kulturowy i kreolskie imaginarium.
Wykład prof. Józefa Kwaterko
Partnerzy: Instytut Romanistyki UW, Ośrodek Kultury Polskiej na Sorbonie.
 |
 |
||
 |
 |
||
 |
 |
