W Polsce niepodległej Biblioteka Polska wraz ze Stacją Naukową stała się największą zagraniczną placówką naukową w Paryżu. W 1921 roku odwiedził ją Naczelnik Państwa marszałek Józef Piłsudski. Rangę Stacji podniosło również zacieśnienie stosunków polsko-francuskich. Po śmierci Władysława Mickiewicza (1926) stanowisko delegata PAU przy Bibliotece Polskiej i Stacji Naukowej objął Franciszek Pułaski, dotychczasowy przewodniczący Rady Naukowej MSZ.
W drugiej połowie lat dwudziestych wykonano generalny remont i modernizację gmachu Biblioteki. Miała ona odtąd łączyć funkcję instytutu naukowego jako placówki Akademii i stacji informacyjnej podlegającej MSZ i Ambasadzie. Na odczytach w Stacji bywali w charakterze wykładowców bądź słuchaczy: Prezydent Francji Alexandre Millerand, generał Maurice Gamelin, Paul Valéry czy André Gide.
Rozbudowa Biblioteki Polskiej, znaczące rozszerzenie działalności naukowej i wykładowej doprowadziły do utworzenia Ośrodka Studiów Polskich, którego głównym celem było kształcenie młodzieży francuskiej. Uroczysta inauguracja kursów odbyła się w 1935 roku. Początkowo uruchomiono dwa kierunki: jeden, poświęcony kulturze i cywilizacji polskiej, poprowadził wybitny tlumacz i erudyta Paul Cazin, drugi, upowszechniający wiedzę o Polsce współczesnej – profesor Henri de Monfort. W rok później powołano trzeci kierunek : historię wojskowości polskiej (wykłady prowadził generał Louis Faury, były dyrektor nauk Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie).
W skład Biblioteki Polskiej wchodziły więc w tym okresie: Stacja Naukowa Polskiej Akademii Umiejętności, Biblioteka, Muzeum Adama Mickiewicza oraz Ośrodek Studiów Polskich (całością kierował Franciszek Pułaski). Instytucje te prowadziły działalność wydawniczą, odczytową, upowszechniającą wiedzę o historii i polityce państwa polskiego. Zbiory biblioteczne zostały skatalogowane i udostępnione pracownikom naukowym, przeprowadzono inwentaryzację oraz opracowano podstawowy zasób źródeł dotyczących obecności Polaków we Francji. Sama Biblioteka stała się największym, poza granicami kraju, ośrodkiem dokumentującym życie polonii i znaczącą biblioteką specjalistyczną, współpracującą z ośrodkami uniwersyteckimi na terenie całej Francji.
