Husaria we Francji, w Polsce i na Węgrzech od XV do XIX wieku
Nawiązując do zorganizowanej w 2005 roku w Musée de l’Armée – Invalides w Paryżu konferencji naukowej Armes et les cultures d’armes, dotyczącej historii militarnej, kolejne wydarzenie będzie poświęcone specyfice reprezentacji huzarów w trzech krajach: w Polsce, we Francji i na Węgrzech na przestrzeni kilku wieków (XV-XIX). Wystąpienia będą koncentrowały się wokół trzech szerokich osi tematycznych:
Sesja 1: Historia militarna husarii.
Sesja ta jest poświęcona głównym etapom ewolucji armii husarskiej w trzech krajach, ze szczególnym naciskiem na najbardziej charakterystyczne cechy huzarów polskich i węgierskich zwłaszcza w okresie wojen z Ottomanami, Tatarami, wojskami cesarskimi, Rosjanami, Szwedami.
– cechy charakterystyczne pierwszych oddziałów husarskich w Europie środkowej,
– poszczególne etapy ewolucji takich formacji począwszy od końca Średniowiecza po wiek XIX,
– przyczyny sukcesów i ekspansji huzarów w Europie Zachodniej,
– źródła historyczne, z których czerpać można wiedzę na ten temat,
– wielcy teoretycy i praktycy sztuki wojennej, którzy uznawali użyteczność huzarów w nowoczesnej taktyce wojennej.
Sesja 2: Konserwacja i przekazywanie dziedzictwa dotyczącego husarii – muzea, kolekcje, stowarzyszenia.
Druga sesja skupia specjalistów w dziedzinie konserwacji zabytków, instytucje i stowarzyszenia zajmujące się tą kwestią, a także kolekcjonerów z różnych krajów. Podstawowe tematy poruszane w tej sekcji to:
– najważniejsze muzea przechowujące najcenniejsze dziedzictwo husarii,
– kwestia istnienia kolekcji utajnionych,
– środki przekazu, które służyć mają pokreśleniu ważności i promocji tej części wojskowego dziedzictwa (np. czasopismo Vivat Hussar),
– studium możliwych elementów transferu kulturowego między dwiema kulturami.
Sesja 3: Funkcjonowanie obrazu huzarów w nauce, kulturze, literaturze i sztuce
Trzecia sesja stanowi studium wpływu militarnych sukcesów huzarów na inne dziedziny, takie jak literatura, sztuka i – w szerszym kontekście – pamięć zbiorowa.
– wpływ obrazu huzarów na literatury różnych narodów,
– najbardziej charakterystyczne dzieła sztuki poświęcone huzarom (i kwestia obecności w nich lub nie cech danej tożsamości narodowej),
– czy istnieją negatywne konotacje związane z przedstawianiem huzarów? (np. „czarni huzarzy” (hussards noirs) Charlesa Péguy we Francji)
– w jakiej mierze obraz huzarów przekazywany jest w sztuce popularnej?
– funkcjonowanie tematu w kulturze dawnych wieków wobec istnienia w kulturze dzisiejszej.