Rewolucje w Rosji w 1917 i ich konsekwencje dla Polski
Rewolucje 1917 r. w Rosji odcisnęły trwałe piętno na dziejach XX w. w skali globalnej. Konferencję zaplanowano w stulecie tych przełomowych wydarzeń. Celem jest podsumowanie stanu badań naukowych oraz dyskusja o ich nowych kierunkach. Kluczowe zagadnienia to: globalny wymiar rewolucji 1917 roku w Rosji, miejsce Polaków w rozgrywkach walczących mocarstw europejskich, a nade wszystko – dziejowa rola Polaków w kontekście powstrzymania idei rewolucyjnych po Europie. Konferencja, która odbyła się 24 i 25 w Paryżu przedstawiła szeroką perspektywę badawczą: refleksję nad oboma rewolucjami oraz zestawienie – w ujęciu interdyscyplinarnym (historia, socjologia, literatura, historia sztuki) – różnych spojrzeń na ten proces dziejowy. Obok głównych zagadnień prelegenci skupili się na wzajemnym postrzeganiu się narodów, wykorzystywanym do walki politycznej (relacje polityków, literatów-kronikarzy, ale i studium narzędzia, jakim była propaganda w upowszechnianiu i utrwalaniu złych stereotypów dotyczących Polaków w oczach Rosjan i odwrotnie). Uzupełnieniem tej panoramy społeczno-politycznej było pokazanie sytuacji Polaków w zawierusze rewolucyjnych wydarzeń z perspektywy czeskiej, węgierskiej i rumuńskiej. Konferencja doskonale ukazała zatem rewolucje 1917 r. jako burzliwy proces, toczący się na terytorium Europy Środkowej – najważniejszej wówczas przestrzeni w walce o nowy porządek świata. Konferencja została zorganizowana dzięki współpracy Stacji Naukowej PAN w Paryżu, Biblioteki Polskiej w Paryżu/Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu przy wsparciu Instytutu Polskiego. |
